Podstawowym elementem w narzędziu Marionette są węzły. Każdy węzeł zawiera skrypt prowadzący do ogólnego skryptu lub sieci. Rozróżnia się trzy rodzaje węzłów: podstawowe, konsolidujące i węzły obiektów (obiekty). Węzły podstawowe oraz konsolidujące agregowane są w sieci.
Węzły podstawowe wykonują polecenie lub operację bądź dostarczają wartości parametrów.
Węzły konsolidujące agregują sieć węzłów w pojedynczy węzeł w celu zapewnienia bardziej przejrzystej struktury i na potrzeby ich dalszego udostępniania. Dane wejściowe są dostępne w palecie Info. Porty wejściowe i wyjściowe wykorzystywane są wtedy, gdy węzeł konsolidujący umieszczany jest w większych sieciach.
Węzły obiektów są węzłami konsolidującymi. Przybierają formę tożsamą z wynikiem wykonanego skryptu, co oznacza, że wszelkie zmiany wprowadzone w skrypcie są od razu widoczne, bez konieczności wykonywania skryptu. Podczas gdy węzeł konsolidujący stanowi zagregowaną formę sieci, którą można wykonać w celu utworzenia obiektu, węzeł obiektu jest już bezpośrednim odwzorowaniem efektu wykonania skryptu.
Na przykład: węzeł konsolidujący zawierający skrypt do tworzenia kuli można przekształcić w węzeł obiektu. Każda zmiana wprowadzona do skryptu bazowego zostanie odzwierciedlona na kuli. Zamiast wielokrotnie wykonywać skrypt, wynik zmiany jest od razu widoczny na kuli.
Domyślnie narzędzie Marionette oferuje szeroki wybór węzłów, które są od razu gotowe do użycia. Użytkownicy mogą także samodzielnie tworzyć węzły poprzez edycję istniejących węzłów i dostosowanie skryptu. Takie operacje wymagają jednak znajomości języków programowania Python i VectorScript i nie są zalecane użytkownikom nieposiadającym specjalistycznej wiedzy z tego zakresu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~